Harde woorden van Paul van Grieken woensdagavond 26 juni. Lees de complete tekst van zijn Algemene beschouwing over de Perspectiefnota 2014 hier en bekijk de opname.

Natuurlijk, er was aangekondigd dat dit keer 'de opzet beperkt' zou zijn. Maar in deze nota ontbreekt het perspectief. En natuurlijk, de onzekerheid over het voortbestaan van het stadsdeel of over de vorm daarvan noopt misschien tot politieke bescheidenheid, want ambities formuleren die je niet kan waarmaken, dat heeft geen zin. Maar juist bij onzekerheid is een visie – die samenbrengt, verbindt en houvast biedt – nodig. En die samenhangende visie – ook al staat die aangekondigd – is er niet. Wat het dagelijks bestuur 'visie' noemt, gaat niet verder dan het bekende lijstje met 'ambities' en de constatering dat er nieuw bestuurlijk stelsel komt. De vraag gaat echter onherroepelijk komen wat een nieuw stelsel gaat betekenen voor al die bewoners, ondernemers en organisaties in ons stadsdeel. Het antwoord dat 'taken en bevoegdheden' nog moeten worden uitgewerkt, is geen antwoord – en bovendien een overheid-interne discussie. Waar deze Amsterdammers naar vragen, is wat zij kunnen verwachten van de overheid en overheid van hen: het gaat om een – nieuwe? – verhouding tussen overheid en burger. Daarover hadden we in de perspectiefnota moeten lezen, want die is cruciaal om welke ambitie dan ook te kunnen realiserenVoor GroenLinks staat vast het nieuwe stadsdeel het meer zal moeten hebben van betrokken bewoners. Met een bestuurscommissie als verlengd bestuur is verantwoording verschuldigd aan zijn  insteller: de centrale stad. En die centrale stad zit er echt niet op te wachten al die stadsdeeltaken en -besluiten nog eens over te doen als de mondige burger uit Zuid daar zijn beklag komt doen over gebrekkige samenwerking met het stadsdeel.

De sociale en betrokken stad

Hoog tijd wat betreft GroenLinks om te werken aan een nieuwe verhouding tussen overheid en burger. In de afgelopen jaren namen Amsterdammers publieke taken op zich op terreinen als het beheer en inrichting van openbare ruimten en groen, zorg, welzijn, kinderopvang, veiligheid en cultuur. Er ontstaan coöperatieve en buurtondernemingen die voorzien in duurzame energie, voedsel, zorg, werkgelegenheid en die buurthuizen en crèches exploiteren en beheren. Bewonersinitiatieven die leegstaande panden in eigen beheer nemen, daarin ruimte verhuren aan ondernemers en van de huuropbrengsten het pand onderhouden dat plek biedt aan allerhande voorzieningen voor de buurt. (Coop Midwest, Meevaart, Stadsdorp Zuid, Tolhuistuin, etc.). Dit zijn sociale ondernemingen, waar het ondernemerschap is teruggegeven aan de burger. Een waardevolle ontwikkeling, gezien de grote decentralisaties, de daarbij komende Rijksbezuinigingen en een terugtreden overheid. Van GroenLinks mag de overheid haar taak beperken tot faciliteren, in plaats van dat zij denkt telkens de regie te moeten voeren. Meer co-creatie, minder aanwijzingen wat de spelers in maatschappelijk veld moeten doen. Dan wordt betrokkenheid gestimuleerd, precies hetgeen waar in stadsdeel Zuid enorm in achterblijft, zoals we lazen in het jaarverslag. Dus overheid in stadsdeel Zuid: begin met de voorwaarden te scheppen zodat initiatieven van bewoners, ondernemers meer kans van slagen hebben; start met het maken van buurtagenda’s op basis van breed gedragen buurtanalyses. [motie buurtgericht werken].

Dat faciliteren zien we ook graag terug bij onderwijshuisvesting: GroenLinks kiest voor Brede Scholen en dat betekent dat nieuw- of vernieuwbouw zo wordt aangepakt dat ruimte breed (multifunctioneel) kan worden ingezet. [motie]

Sociale firma's krijgen wat GroenLinks een plek in die zojuist genoemde buurtagenda's. Sociale firma’s zijn gewone bedrijven, waar bijzondere Amsterdammers met een arbeidsbeperking, de ruimte en het vertrouwen krijgen om mee te draaien in de maatschappij. Om in een echt bedrijf onderdeel te zijn van de Amsterdamse samenleving. Ook sociale firma’s leveren een belangrijke bijdrage aan het creëren van werk en dagbesteding voor kwetsbare groepen en kunnen de bezuinigingen op AWBZ en participatiewet een beetje verzachten. Dat gaat veel verder dan “inzetten op uitbreiding en ondersteuning van maatschappelijk betrokken ondernemers”, zoals in de Perspectiefnota staat. GroenLinks wil dat Amsterdam Zuid partner wordt in sociale firma’s door hierin mede te investeren en dat het dagelijks bestuur veel meer ruimte gaat geven aan sociale ondernemingen: minder beperkingen, en waar nodig een beetje financiële ondersteuning. [Zie ook onze motie sociale firma's]

De ontspannen stad

En al die ondernemende burgers in deze stad verdienen een ontspannende omgeving.

Waar het dagelijks bestuur kiest ruimte te geven voor zoveel mogelijk auto's, méér vergunningen – soms wel drie per huishouden, meer parkeerplaatsen zodat meer stank en lawaai het gevolg zijn, wil GroenLinks een stad waar voetgangers en rolstoelers de ruimte hebben, waar fietsen veilig en comfortabel is. Het is fietsparkeren is groot probleem, dat weten we al lang. Aanpakken, zegt GroenLinks, maar het stadsdeelbestuur komt niet verder dan 'onderzoek doen'.  [motie toegankelijke openbare ruimte/fietsparkeren]. En waar de plannen voor de Boerenweteringgarage concreet zijn geworden, blijft onduidelijk hoe de buurt daar beter van wordt. Het lijkt er op dat die niet minder gespannen zal zijn, want dat het aantal auto's zal toenemen, dat staat dan weer wel vast.
Fietsen is gezond, zeggen we terecht. Om die reden is er vaak veel aandacht voor  verkeersveiligheid.  Maar op een aantal drukke fietsroutes zijn uitlaatgassen een smerige aantasting van de gezondheid. GroenLinks wil daarom 'schoneluchtroutes': terugdringen van vieze uitlaatlucht en gezond ademen voor fietsers; de Rijn- en Van Woustraat bijvoorbeeld hebben vieze lucht en zijn belangrijke fietsroutes, daar moet de lucht schoner. [motie schoneluchtroute Van Wou/Rijnstraat].

Oh, en als er iets een indicatie is voor een ontspannen stad, dan zijn het wel zoemende bijtjes. Deze diertjes behoren tegenwoordig ook tot de 'kwetsbare groepen' en er zijn ook al vele burgerinitiatieven die de bijtjes een beter bestaan proberen te geven. Tijd voor wat co-creatie: ook de overheid kan bijdragen aan een beter bestaan voor de bij door in beheer van het publieke groen expliciet aandacht voor te hebben [motie: bijenlint].

De energieke stad

Schoon door de poort is een ambitie die door een aantal partijen in deze raad is genoemd. GroenLinks wil die ambitie ook: met schone energie door de poort. Andere stadsdelen hebben de ambitie om in 2015 een klimaatneutraal stadsdeel te zijn. Maar Eilandje Zuid heeft de ambitie naar 2020 verschoven. Met de miljoenen die jaarlijks overbleven, heeft de coalitie deze ambitie onnodig voor zich uit geschoven en zadelt het volgend bestuur op met onnodig hoge CO2-emissies. GroenLinks wil dat het volgend bestuur in dit stadsdeel in staat wordt gesteld een inhaalslag te maken en de Amsterdamse ambitie te volgen – ook hier één stad, één opgave toch? – en wil daarvoor in de begroting een flinke ruimte voor reserveren. [motie klimaatneutraal stadsdeelorganisatie]

 Voorzitter,

Bewoners, ondernemers, organisaties, zij maken de stad. Het dagelijks bestuur geeft zichzelf de rol van regisseur – mét ambities, maar zonder perspectief. Zo'n regisseur heeft weinig gezag en met minder bevoegdheden in de toekomst wordt dat een wankele positie. GroenLinks heeft hier betoogd  dat de relatie tussen burger en overheid anders moet en hoe dat kan. Wij zien dat graag terug in de begroting.

De aangenomen moties staan hier.

Een artikel over onze Schone lucht-motie vindt je hier.